Καλημέρα σας.
Ο θυμοσοφος λαος μας ελεγε παντα πως "η καλη η μερα απο το πρωι φαινεται" (συγχωρεστε μου την απουσια τονων, γραφω μεσω κινητου). Κι επειδη η δικια μου μερα δεν ξεκινησε καθολου καλα, το σημερινο μας θεμα θα ειναι το "ολα με εκνευριζουν".
Ολως παραδοξως ξυπνησα σημερα και κοιτωντας εξω απο το παραθυρο ειδα ηλιοφανεια και ειπα "και γ@μω τις μερες εχει". Σηκωθηκα ανετος κι εγω να ντυθω να παω για καφε και την πατησα ασχημα. Γιατι μπορει να ειχε ηλιο αλλα χωρις το παπλωμα ειχε ενα βρομοκρυο. Αμεσως μολις το ενοιωσα αρχισα να βριζω (οχι μην ανησυχεις δεν ηρθες εσυ στο μυαλο μου πρωινιατικα) και ξανακουκουλωθηκα να ζεσταθω.
Αυτο ηταν. Η διαθεση μου ειχε χαλασει και η μαγειρικη της Σκορδα δεν μου την εφτιαχνε. Σηκωθηκα και με καταρες αρχισα να ντυνομαι. Απο εκεινη την ωρα οτι δεν μ αρεσει μου φταιει. Η κλειδωμενη εξωπορτα της πολυκατοικιας, οι γλαροι που εκραζαν πρωινιατικα, οι βρωμιαρηδες που ειχαν πεταξει τα σκουπιδια τους στο λιμανι (εσυ ησουν; @*&%&*@).
Αφου πηγα στο μαγαζι που δουλευω κι εβαλα μονος μου καφε (@&%*%&@) αρχισα να γραφω το κειμενακι και να ηρεμω. Μεσα απο αυτην την ιστορια συνηδειτοποιω πως ενα συμβαν, ενα γεγονος ειναι αρκετο για να σου φτιαξει η να σου "πηδηξει" τη διαθεση. Γιατι ομως δεν ξεπερναμε το περιστατικο και ξεσπαμε τον θυμο μας σε οτιδηποτε αλλο αντι να πουμε στον εαυτο μας "οκ εγινε δε πειραζει παμε παρακατω".
Επειδη το εχω κανει κι εγω αλλα μου το εχουν κανει κιολας πρεπει να παμε ολοι σε εναν ψυχιατρο (τρελογιατρο φιλαρακι οχι ψυχολογο βρες την διαφορα) και να του ζητησουμε ασκησεις ηρεμιας μπας και συνελθουμε. Γιατι ολη αυτη η τρελα του "ολα μου φταινε" βγαινει στην καθημερινοτητα μας. Γι αυτο κορναρουμε σαν τρελοι στο φαναρι, γι αυτο βριζουμε τους συνεργατες μας και γι αυτο φερομαστε σαν μ@λ@κες στους γυρω μας. Ας συμορφωθουμε επιτελους.
Σας ευχαριστω πολυ για το χρονο σας και να ειστε παντα καλα (και ηρεμοι).
Υ.Γ.: Ευχαριστω το βρομοκαιρο για την βοηθεια του να γραψω το σημερινο κειμενο.
Υ.Γ.2: Χρονια πολλα και καλη Σαρακοστη σε ολους. Χρονια πολλα στους χαλβαδες που γιορταζαν εχθες (αστειακι).
Ο θυμοσοφος λαος μας ελεγε παντα πως "η καλη η μερα απο το πρωι φαινεται" (συγχωρεστε μου την απουσια τονων, γραφω μεσω κινητου). Κι επειδη η δικια μου μερα δεν ξεκινησε καθολου καλα, το σημερινο μας θεμα θα ειναι το "ολα με εκνευριζουν".
Ολως παραδοξως ξυπνησα σημερα και κοιτωντας εξω απο το παραθυρο ειδα ηλιοφανεια και ειπα "και γ@μω τις μερες εχει". Σηκωθηκα ανετος κι εγω να ντυθω να παω για καφε και την πατησα ασχημα. Γιατι μπορει να ειχε ηλιο αλλα χωρις το παπλωμα ειχε ενα βρομοκρυο. Αμεσως μολις το ενοιωσα αρχισα να βριζω (οχι μην ανησυχεις δεν ηρθες εσυ στο μυαλο μου πρωινιατικα) και ξανακουκουλωθηκα να ζεσταθω.
Αυτο ηταν. Η διαθεση μου ειχε χαλασει και η μαγειρικη της Σκορδα δεν μου την εφτιαχνε. Σηκωθηκα και με καταρες αρχισα να ντυνομαι. Απο εκεινη την ωρα οτι δεν μ αρεσει μου φταιει. Η κλειδωμενη εξωπορτα της πολυκατοικιας, οι γλαροι που εκραζαν πρωινιατικα, οι βρωμιαρηδες που ειχαν πεταξει τα σκουπιδια τους στο λιμανι (εσυ ησουν; @*&%&*@).
Αφου πηγα στο μαγαζι που δουλευω κι εβαλα μονος μου καφε (@&%*%&@) αρχισα να γραφω το κειμενακι και να ηρεμω. Μεσα απο αυτην την ιστορια συνηδειτοποιω πως ενα συμβαν, ενα γεγονος ειναι αρκετο για να σου φτιαξει η να σου "πηδηξει" τη διαθεση. Γιατι ομως δεν ξεπερναμε το περιστατικο και ξεσπαμε τον θυμο μας σε οτιδηποτε αλλο αντι να πουμε στον εαυτο μας "οκ εγινε δε πειραζει παμε παρακατω".
Επειδη το εχω κανει κι εγω αλλα μου το εχουν κανει κιολας πρεπει να παμε ολοι σε εναν ψυχιατρο (τρελογιατρο φιλαρακι οχι ψυχολογο βρες την διαφορα) και να του ζητησουμε ασκησεις ηρεμιας μπας και συνελθουμε. Γιατι ολη αυτη η τρελα του "ολα μου φταινε" βγαινει στην καθημερινοτητα μας. Γι αυτο κορναρουμε σαν τρελοι στο φαναρι, γι αυτο βριζουμε τους συνεργατες μας και γι αυτο φερομαστε σαν μ@λ@κες στους γυρω μας. Ας συμορφωθουμε επιτελους.
Σας ευχαριστω πολυ για το χρονο σας και να ειστε παντα καλα (και ηρεμοι).
Υ.Γ.: Ευχαριστω το βρομοκαιρο για την βοηθεια του να γραψω το σημερινο κειμενο.
Υ.Γ.2: Χρονια πολλα και καλη Σαρακοστη σε ολους. Χρονια πολλα στους χαλβαδες που γιορταζαν εχθες (αστειακι).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου