Καλησπέρα σας.
Το σημερινό θέμα μας θα είναι λίγο περίπλοκο καθώς θα μιλήσουμε για χαρακτήρα. Για το πως έχουμε γίνει αυτοί που είμαστε μέσα από τις επιλογές που έχουμε κάνει στο παρελθόν (ναι ψυχολογικά με έπιασαν βραδιάτικα).
Πολλές φορές μας έρχονται αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια (όχι δε μιλάω για όταν περίμενες τον Άγιο Βασίλη) και σκεφτόμαστε πως θα αντιδρούσαμε σε παρόμοιες στιγμές τώρα που έχουμε μεγαλώσει. Τότε είναι που συνειδητοποιούμε το πόσο έχουμε αλλάξει.
Άλλοι προς το καλύτερο και άλλοι προς το χειρότερο (οι άλλοι θα κρίνουν τη πορεία έχεις πάρει φίλε/φιλενάδα). Κάποιοι σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε να είμαστε και τώρα όπως και τότε. Να έχουμε τον ίδιο χαρακτήρα που είχαμε πριν κάποια χρόνια. Κάποιοι άλλοι πάλι είναι χαρούμενοι με τα όσα έχουν ζήσει.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο χαρούμενοι γιατί αποδέχονται τις επιλογές που έχουν κάνει (το ότι έκανες κοπάνα από το σχολείο δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή πρέπει να σου πω). Δε μετανοιώνουν για τις εμπειρίες που αποκόμισαν, γιατί αυτές είναι που διαμόρφωσαν το χαρακτήρα τους και το ποιοι είναι.
Θα πρέπει να συμφωνήσω μαζί τους και να πω σε όσους δεν είναι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους το εξής. Μπορεί να μετανιώνουμε για πράγματα που έχουμε κάνει. Να ευχόμαστε να υπήρχε η δυνατότητα να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να τα αλλάξουμε. Να μην πούμε κάποια ψέματα, να υποστηρίξουμε την άποψη μας πιο σθεναρά, να πετύχουμε τα όνειρα μας.
Ωστόσο το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε το παρελθόν μας και να συνεχίσουμε την προσπάθεια να ξαναγίνουμε αυτοί που ήμασταν ή αυτοί που θέλουμε να γίνουμε (όχι δεν είχε αστειάκι με την πάρτι σου μέχρι τώρα γιατί δεν είχες δώσει αφορμή).
Μπορούμε να δημιουργήσουμε την τέλεια εικόνα του εαυτού μας αρκεί να το θέλουμε πραγματικά. Και φυσικά να ξέρουμε τι πραγματικά θέλουμε να γίνουμε.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας κι εύχομαι να είστε πάντα καλά.
Υ.Γ: Το σημερινό κείμενο ήταν βασισμένο στα συναισθήματα που μου ξύπνησε το τραγούδι του Lil' Wayne και του Bruno Mars, Mirror (το παραθέτω παρακάτω).
Υ.Γ.2: Στο κείμενο συνέβαλε και η ανακάλυψη μίας παλιάς σημείωσης στο Facebook από τον καλό μου φίλο dJ dIo...
Υ.Γ.3: Ορίστε το video clip και σύνδεσμοι για τους στίχους και την σημείωση.
Στίχοι: http://www.metrolyrics.com/mirror-lyrics-lil-wayne.html
Σημείωση: http://www.facebook.com/notes/andreas-black-psyllias/etsi-gt-mou-ti-varese/2345674015213?ref=notif¬if_t=like
Το σημερινό θέμα μας θα είναι λίγο περίπλοκο καθώς θα μιλήσουμε για χαρακτήρα. Για το πως έχουμε γίνει αυτοί που είμαστε μέσα από τις επιλογές που έχουμε κάνει στο παρελθόν (ναι ψυχολογικά με έπιασαν βραδιάτικα).
Πολλές φορές μας έρχονται αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια (όχι δε μιλάω για όταν περίμενες τον Άγιο Βασίλη) και σκεφτόμαστε πως θα αντιδρούσαμε σε παρόμοιες στιγμές τώρα που έχουμε μεγαλώσει. Τότε είναι που συνειδητοποιούμε το πόσο έχουμε αλλάξει.
Άλλοι προς το καλύτερο και άλλοι προς το χειρότερο (οι άλλοι θα κρίνουν τη πορεία έχεις πάρει φίλε/φιλενάδα). Κάποιοι σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε να είμαστε και τώρα όπως και τότε. Να έχουμε τον ίδιο χαρακτήρα που είχαμε πριν κάποια χρόνια. Κάποιοι άλλοι πάλι είναι χαρούμενοι με τα όσα έχουν ζήσει.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο χαρούμενοι γιατί αποδέχονται τις επιλογές που έχουν κάνει (το ότι έκανες κοπάνα από το σχολείο δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή πρέπει να σου πω). Δε μετανοιώνουν για τις εμπειρίες που αποκόμισαν, γιατί αυτές είναι που διαμόρφωσαν το χαρακτήρα τους και το ποιοι είναι.
Θα πρέπει να συμφωνήσω μαζί τους και να πω σε όσους δεν είναι ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους το εξής. Μπορεί να μετανιώνουμε για πράγματα που έχουμε κάνει. Να ευχόμαστε να υπήρχε η δυνατότητα να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να τα αλλάξουμε. Να μην πούμε κάποια ψέματα, να υποστηρίξουμε την άποψη μας πιο σθεναρά, να πετύχουμε τα όνειρα μας.
Ωστόσο το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε το παρελθόν μας και να συνεχίσουμε την προσπάθεια να ξαναγίνουμε αυτοί που ήμασταν ή αυτοί που θέλουμε να γίνουμε (όχι δεν είχε αστειάκι με την πάρτι σου μέχρι τώρα γιατί δεν είχες δώσει αφορμή).
Μπορούμε να δημιουργήσουμε την τέλεια εικόνα του εαυτού μας αρκεί να το θέλουμε πραγματικά. Και φυσικά να ξέρουμε τι πραγματικά θέλουμε να γίνουμε.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας κι εύχομαι να είστε πάντα καλά.
Υ.Γ: Το σημερινό κείμενο ήταν βασισμένο στα συναισθήματα που μου ξύπνησε το τραγούδι του Lil' Wayne και του Bruno Mars, Mirror (το παραθέτω παρακάτω).
Υ.Γ.2: Στο κείμενο συνέβαλε και η ανακάλυψη μίας παλιάς σημείωσης στο Facebook από τον καλό μου φίλο dJ dIo...
Υ.Γ.3: Ορίστε το video clip και σύνδεσμοι για τους στίχους και την σημείωση.
Στίχοι: http://www.metrolyrics.com/mirror-lyrics-lil-wayne.html
Σημείωση: http://www.facebook.com/notes/andreas-black-psyllias/etsi-gt-mou-ti-varese/2345674015213?ref=notif¬if_t=like
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου